Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ ΝΑ ΜΙΛΑΕΙ!
Μια φορά και έναν καιρό, μέσα σε ένα μικρό σπιτάκι, ήταν ο Γιώργος και η οικογένεια του. Ο Γιώργος όταν άρχιζε να μιλάει, δεν σταματούσε με τίποτα.
Μια μέρα ρώτησε τη μαμά του πριν πάει σχολείο:
-Μαμά μπορώ σήμερα να μην πάω σχολείο;
-Όχι, αλλά γιατί δεν θες να πάς;
-Nά, γιατί δεν είμαι καλά.
-Φυσικά και δεν είσαι καλά, αφού εχθές ήσουν με το κοντομάνικο και ούτε ο Μάρτιος δεν έχει μπει!
-Μα γιατί σε ρωτάω; Ό, τι θέλω θα κάνω!(Συνέχιζε να μιλάει μέχρι που σχόλασαν όλα τα παιδιά).
-Να! Είδες; Το έχασα το σχολείο!
-Είσαι τιμωρία!
-Καλά, δεν ξαναμιλάω ασταμάτητα!
-Να σε δω στην επίσκεψη που θα πάμε σε δύο ώρες!
(Πήγαν στην επίσκεψη και δεν μίλησε καθόλου!).
Όταν γύρισαν σπίτι του είπε η μαμά του:
-Παιδί μου μπράβο. Τώρα που μιλάς λιγότερο θα σε αφήνω να κάνεις ό, τι θέλεις!
-Αλήθεια!
-Καλά, όχι και ό, τι θέλεις….
ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΜΕ ΤΑ ΓΛΩΣΣΟΠΟΥΛΙΑ
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ
Κάποτε,ζούσαν σε ένα δάσος κάτι γλωσσοπούλια που μιλούσαν ασταμάτητα,δηλαδή δεν έβαζαν γλώσσα μέσα τους.Μια μέρα ένα παιδάκι πήγε εκδρομή στο δάσος με τα γλωσσοπούλια.Τα γλωσσοπούλια το είδαν αι αμέσως ο στρατηγός Γλωσσοπατάτας έστηλε τον Μπιμπερόνικο να πάει να του μιλήσει.Ο Μπιμπερόνικος πήγε και έκατσε δίπλα του.Αμέσως άρχισε να του μιλάει.
-Γειά σου!Τι κάνεις?Καλά είσαι?Πώς σε λένε?Έχεις οικογένεια?Πόσο χρονών είσαι?Ήρθες μόνος σου στο δάσος μας?
Το παιδάκι λιποθύμησε αμέσως με το που είδε τον Μπιμπερόνικο.Ο Μπιμπερόνικος απόρησε.
-Μα καλά,τι του έκανα,τι του είπα και λιποθύμησε.Οχ,ο στρατηγός Γλωσσοπατάτας θα μου βγάλει την γλώσσα αν μάθει ότι το παιδάκι λιποθύμησε εξαιτίας μου.Κι εγώ την θέλω την γλώσσα μου.Το βρήκα,θα τον κρύψω κάπου.Ο Μπιμπερόνικος έκρυψε το παιδάκι και το παιδάκι μόλις συνήλθε είπε στον Μπιμπερόνικο.
-Γειά σου,θες να γίνουμε φίλοι?
-Ναι θέλω,αλλά πρώτα πρέπει να εξετάσω το...Συνέχισε να μιλάει επί 12 ώρες μέχρι που νύχτωσε.Το βράδυ ο Μπιμπερόνικος είπε το ναι και οι δυο φίλοι κοιμήθηκαν μαζί.και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.
